Een lach en een traan
Afgelopen zondag was het dan toch echt zo ver, tijd om afscheid te nemen.. de avond ervoor hadden de meiden een ‘goodbye braai’ georganiseerd die we bij Benji hebben genuttigd en zondag ochtend stond ik op tijd op om Benji zijn 6:00 melk te kunnen geven. Mijn eigen ontbijtje heb ik ook bij hem gegeten en na snel alle laatste spullen in te hebben gepakt, heb ik ook mijn laatste half uurtje bij hem doorgebracht.
Toen ik afscheid ging nemen van de meiden liep Benji weg naar zijn eigen ‘boma’, waar ik nog snel het echte afscheid heb genomen. Echter, eenmaal dat ik in de auto was gestapt om weg te rijden kwam hij door zijn binnen verblijf naar buiten gespurt alsof hij toen pas door had dat ik toch echt weg ging, en daar kwamen bij mij de tranen!
Na een overnachting in Johannesburg vloog ik maandagmorgen richting Walvis Bay, Namibië. Hier zal ik een weekje op mezelf doorbrengen voordat mijn volgende project start.
het welkom door de bevolking hier is erg warm en voelt een stuk oprechter dan in Zuid-Afrika. Het voelde als een bevrijding om te voet door het stadje te kunnen lopen om zo boodschappen te doen,
zonder het gevaar te lopen ontvoerd of vermoord te worden (helaas is dat de realiteit in Zuid Afrika). Iedereen groet elkaar ook op straat, hierin merk ik geen verschil tussen de verschillende
huidskleuren.
Ik zal later deze week wat foto’s delen van Walvis Bay, maar eerst nog de laatste foto’s van de Orphanage. Ook heb ik hier boven een filmpje geplaatst waarin ik heb geprobeerd de afgelopen 3 maanden samen te vatten in 8 minuten.
liefs vanuit Namibië!
Reacties
Reacties
Ik voelde bij het lezen van je verhaal ook de lach en de traan. de foto's zijn ook prachtig. Geniet nu van je volgende traject!
Wat fijn dat je ons laat delen in je belevingswereld. Afscheid nemen valt niet mee zeker niet van je eerste plekje van het avontuur dat je aanging. Wat bijzonder ook dat benieuwd je zo kwam begroeten op het laatste moment. Veel ontspanning gewenet deze vrije week en daarna SUCCES! Op je nieuwe pkek
Wat zal het inderdaad moeilijk geweest zijn om afscheid te nemen van je kleine man, jullie hebben toch een band opgebouwd…
Heel veel succes en vooral genieten van je volgende avontuur!
Wat heb je nu toch al weer dat moois beleeft. Geweldig hoor. En wat een mooie foto's. Afscheid nemen is altijd zwaar, en daar komen nu eenmaal tranen bij. Gisteren heb ik mijn laatste dag in de winkel gehad. Ben nu Pensionado. haha. Heel veel plezier op je nieuwe plekje, en ben weer benieuwd naar de verdere verhalen van je. Nu eerst dit weekend de Roparun, we gaan er weer voor. Arie is de chauffeur van mijn team.. Groetjes en hugs. Roel
Kan me goed voorstellen dat je een mooie band met Benji hebt kunnen opbouwen en dat doet pijn bij het afscheid nemen. Maar op naar een nieuw hopelijk heel mooi project in een stuk vriendelijker en veiliger gebied en dat is ook een groot pluspunt!
Succes in Namibië!
Het afscheid moet zwaar zijn geweest. Hopelijk ga je een hele fijne tijd in Namibië hebben. Geniet van het gevoel veilig over straat te kunnen.
Liefs
Afscheid nemen hoort bij het leven!! Dat grijpt er altijd diep in. Zeker als je een mooie band hebt
opgebouwd ,zoals jij met Benji. Het leven gaat door met nieuwe ervaringen; nieuwe bindingen.
Ik wens je sterkte met deze verwerking. Maar tegelijkertijd : Een hele fijne tijd in het vrije Namibie.
Liefs, Corneline.
Dag Carmen,
Ik wens je alle goeds in je nieuwe omgeving. Fijne dagen.
Lieve groet .???Francis
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}