carmeninthewild.reismee.nl

Roadtrip #3

Goedemorgen allemaal daar in het warme Nederland,

hier weer een update vanuit het iets koudere Nieuw-Zeeland.
Ik heb weer een paar onvergetelijke weken achter de rug... Ongelofelijk wat ik hier allemaal mee mag maken.

Sinds mijn laatste blog ben ik voor een paar dagen naar een hostel in Omakau gegaan, een mooi karakteristiek havenstadje waar ik even heerlijk tot mezelf kon komen. Daarna heb ik nog een workaway gedaan bij Ren, een hele aardige alleenstaande moeder die herstellende was van een knie operatie en mijn hulp met klusjes binnen en buiten het huis goed kon gebruiken.

Na de week bij Ren maakte ik kennis met de ouders en het broertje van Josh, die ondertussen in Dunedin aangekomen waren. Wat een super vriendelijke en gezellige mensen zijn dat, ik voelde me direct welkom. We bleven een paar dagen in Dunedin waarin we o.a. zeeleeuwen hebben gespot op de Otago Peninsula, daar hebben we ook albatrossen gezien, aangezien de enige vasteland kolonie ter wereld op het puntje van het schiereiland leeft. Ook hebben we de steilste straat van de wereld beklommen, die inderdaad verrassend steil bleek te zijn.

Vanuit Dunedin reden we via Gore, waar we in het café hebben geluncht waar Lyn doordeweeks werkt (onze Workaway host van in Omakau), naar Te Anau. Hier hebben we de Milford Sound bezocht, wat voor mij ondertussen de derde keer was, maar het was het opnieuw meer dan waard! Dit keer was het extra speciaal, want er was regen voorspeld... En dat is goed nieuws voor de Milford Sound! Er zijn namelijk slechts 3 permanente watervallen, maar tijdens regenval veranderen alle bergwanden in honderden watervallen. 

Vanuit Te Anau reden we door naar Wanaka, waar we de laatste dagen verbleven. Wanaka is een van mijn favoriete plekken in Nieuw-Zeeland. Het is omringd door prachtige natuur, er is van alles te doen qua buitensporten en het is er niet te groot of te toeristisch (Queenstown bijvoorbeeld is ook erg leuk, maar daar zit alles erg dicht op elkaar). 

In Wanaka hebben we mooie wandelingen om het meer gemaakt en in het weekend ben ik samen met Josh, zijn vader en zijn broertje de pistes op gegaan van Cardrona. Zij hadden nog nooit eerder gesnowboard dus zij hadden twee volle dagen lessen gepland. Ik ben er in mijn eentje op uit gegaan omdat ik wel vaker gesnowboard heb en ben tussendoor gaan kijken hoe het met de mannen ging. Leuk om de vooruitgang te kunnen zien, en nog leuker om aan het einde van de dag een 'echte' piste te kunnen doen samen met hen!

Omdat het toch wel erg prijzig was en ik in 1 dag alle pistes wel had gezien, ben ik de tweede dag niet mee de sneeuw in gegaan op de piste, maar ben ik de Isthmus Peak gaan beklimmen (waarbij ik de laatste 2km alsnog in de sneeuw terecht kwam). Wat een prachtige uitzichten! 

En alsof dit alles nog niet genoeg was... Ian, Josh zijn vader, heeft ons enorm verrast door ons op te geven voor een skydive, iets wat al jaren lang op mijn bucketlist heeft gestaan. Op onze laatste dag samen was het dus ineens zo ver en gingen we met een klein vliegtuigje de lucht in, tot we op 15.000 feet waren (zo'n 4,5km) en het luik open ging... Waarna ik als eerste uit het vliegtuig sprong (vastzittend aan een ervaren springer natuurlijk). Wow! 3 kilometer aan vrije val, met een adembenemend (voor mij helaas iets te letterlijk) uitzicht over de besneeuwde bergtoppen. Wat een enorm cadeau en een gave ervaring om onze tijd samen zo af te sluiten!

Na nog een drankje te hebben gedaan was het helaas tijd om afscheid te nemen, van een familie die me zo enorm hartelijk heeft ontvangen en me echt deel heeft laten voelen van het gezin. Zij zijn doorgevlogen naar Australië, aangezien ze daar familie hebben wonen. Ik ben in mijn eentje teruggereden naar Dunedin, waar ik in ben getrokken in ons nieuwe huis.

Ondertussen heb ik gelukkig ook een baan kunnen vinden, waar ik komende week mee aan de slag ga. Vrijdags komt Josh terug uit Australië en dan kunnen onze laatste paar maanden van Nieuw-Zeeland gaan beginnen!

ik zou zeggen: Sit back, relax en geniet van een toch wel hele gave aftermovie (wat ben ik toch een geluksvogel!).


heel veel liefs!



Reacties

Reacties

Desiree

Wat ben jij inderdaad een geluksvogel!!!
Geniet ervan 👍

Carola

Wat een mooie en fijne tijd heb je daar.
Dit is genieten, samen met de fam. van Josh.

Jo

Wat een leuke schoonfamilie! Gied cadeau, echt gaaf!!
En verder weer prachtige foto’s, wat een luchten!!!
Geniet nog even van nz!
Liefs Jorien

Mario

Wow Carmen, je hebt inderdaad een geluksvogel. Ben maar een beetje jaloers hoor hahaha. En ook nog de Aurora Australis gezien. De noordelijke variant hebben we ook al een paar keer in Nederland kunnen zien. Erg gaaf allemaal! Doei!

Mario

Je bent een geluksvogel moet dat zijn 🤔😁

Mario

Heb die steilste straat nog even opgezocht. De maximale helling is 35% dat is een stijging van 35 meter bij elke afgelegde 100 meter 😳🥵

Cuneravdven@gmail.com

Oh Carmen. Wat een geweldige tijd breng je door en wat bijzonder met de familie van Josh kennis gemaakt te hebben. Je boft maar bent zelf ook een geweldig fijne vrouw. Het komt je toe.
Blijf genieten van het leven.
Lieve groet,
Cunera

May Versteynen

Hoi Carmen, je bent inderdaad een geluksvogel en het is heel fijn dat je da

May Versteynen

...dat je dat zelf opmerkt: zo mooi ! Blijf genieten van alles op je pad en sluit de warmte van de familie van Josh in je hart! groetjes May

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!