Hoi allemaal,

Wat ben ik toch dankbaar voor alle mooie avonturen die ik heb mogen beleven! De afgelopen weken zijn weer gevuld met onvergetelijke herinneringen.

De laatste roadtrip in Nieuw-Zeeland, en het was wederom fantastisch. Samen met Josh en zijn vriend Laurie verlieten we Dunedin en vertrokken we richting Tuatapere vanuit waar we de Humpridge Track hebben gelopen. We hebben weer eens enorm geboft met het mooie weer en werden getrakteerd op de meest adembenemende uitzichten. 3x20 Kilometer was wel aan de benen te voelen, de rugzakken waren aardig op gewicht en dag 1 eindigde met een ontelbaar aantal 'traptreden'.

Vanuit Tuatapere reden we door naar Te Anau, waar Laurie zijn eerste ervaring had met de Milford Sound, terwijl Josh en ik samen met Rory zijn gaan jagen. Ik heb er al eens eerder iets over verteld, dat het jagen hier in Nieuw-Zeeland wat anders ligt dan de jacht in Nederland. Oorspronkelijk had Nieuw-Zeeland geen zoogdieren, maar 'de mens' heeft allerlei dieren zoals herten, zwijnen etc geïntroduceerd voor de jacht. Omdat deze dieren geen 'vijand' hadden in het dierenrijk, namen de aantallen dusdanig toe dat zowel de natuur als de voorheen enorme diversiteit aan vogels drastische schade ondervonden. Nieuw-Zeeland probeert nu zo veel mogelijk de oorspronkelijke biodiversiteit te herstellen, dus de jacht wordt enorm aangemoedigd en er worden steeds meer successen behaald!.

Vanuit Te Anau reden we naar Wanaka, echter bovenop de Crown Range (de hoogste snelweg van Nieuw-Zeeland) kwam er rook van onder onze motorkap vandaan.. Het Koelreservoir had het begeven nadat de motor enorm oververhit was geraakt! Na een garage gecontacteerd te hebben, hebben we het reservoir zo ver mogelijk met water gevuld en zijn we op een traag tempo heuvelaf doorgereden naar Wanaka. Hier hebben ze de auto bekeken en hebben ze een vervangend reservoir besteld.

Voor de dagen erop hebben we dus een huurauto gehuurd, zodat we met zijn vieren (Ella sloot voor dit gedeelte ook bij ons aan) alsnog de Copland track aan de west coast konden lopen. En wat was dat het waard. Dit was denk ik mijn favoriete hike die ik tot nu toe heb gelopen. Het was maar 2 dagen, maar zo enorm mooi! Lopen langs de helderblauwe rivier, de mooiste/hoogste/langste swing bridges, prachtige bossen en als kers op de taart... Bij de hut waren natuurlijke warm water baden!

Eenmaal terug in Wanaka hadden we een rustdag met zijn vieren, waarna Josh en ik afscheid namen van Ella en Laurie. Er was hoop dat de auto aan het eind van de dag klaar zou zijn en we richting Twizel konden rijden, zoals van tevoren gepland. Maar toen Josh bij de garage aankwam bleek dat ze verdere schade hadden gevonden en dat onderzoeken waar alles vandaan kwam, ons meer zou kosten dan de auto nog waard was...

Plannen geannuleerd, nog twee nachtjes in Wanaka gebleven en een sloopbedrijf de auto de dag erop op laten halen..

Met de bus vertrokken we uiteindelijk richting Arrowtown, het dorpje waar ik een jaar geleden mijn Nieuw-Zeeland avontuur begon. Anne-Marie en Struan waren enorm aardig en nodigden ons uit om bij hun te verblijven! Het voelde als thuis komen, ook Josh kon hier enorm tot rust komen.

We hebben nog een mooie wandeling in de bergen gemaakt en gisteren hebben we ons prachtige avontuur samen afgesloten in Queenstown. Vanmorgen hebben we dan echt afscheid genomen toen ik Josh afgezet heb bij de bus terug richting Dunedin..

Ik zelf heb nog 1,5 week te gaan. Eerst nog een paar nachtjes hier in Arrowtown en ik ga mijn prachtige avontuur afsluiten met een 6-daagse hike door de Greenstone Valley en de Routeburn Track. Daarna is het tijd om voor nog een onduidelijke tijd terug naar Nederland te keren!

Ik hoop dat jullie weer een beetje mee kunnen genieten middels de aftermovie.

Heel veel liefs!